լուսանկարում՝ Ժան Կոկտո, Շառլ Թրենե և Շառլ Ազնավուր
«Քաղաքական գործիչները միշտ համարել են, որ ես՝ լինելով հայ և վտարանդիների զավակ, լավ ֆրանսիացի եմ։ Իմ բոլոր նախագահներն ինձ ընդունել են որպես հարազատի՝ դեմառդեմ։ Նրանք բոլորը ծանրակշիռ մարդիկ էին, Պոմպիդուն, օրինակ, Լարուսի կազմած հինգ հատորների չափ գիտելիք ուներ, գիտեր այնքան, որ ես նրա կողքին ինձ թերուս էի զգում: Այդ հանդիպումները ես իմ շահերին չեմ ծառայեցրել, ինչով էլ հպարտանում եմ»։
