$show=home$type=grid$meta=0$rm=0$snippet=0$viewall=0$meta=0$l=0$c=5

|Ի՞ՆՉ ՖԻԼՄ ԴԻՏԵԼ_$type=three$m=0$rm=0$h=400$c=3$show=home

Լեգենդը․ Էդիտ Պիաֆ

հատված Արմեն Հովհաննիսյանի «Ես ձեզ սիրում եմ, մարդիկ» գրքից



Հոկտեմբերին գորշ երկինքը կախվել-ծանրացել էր Փարիզի վրա ու դեռ երկար ժամանակ այդպես էլ մնաց՝ չբարձրացավ, չբացվեց։ 
Այդ օրը՝ ժամը տասներկուսին մոտ, անցուդարձը կանգ առավ քաղաքի կենտրոնում։ Տասնյակ հազարավոր մարդիկ էին եկել հրաժեշտ տալու ամենասիրելի փարիզցուն․ 1963թ-ի հոկտեմբերի 11-ին մահացել էր Էդիտ Պիաֆը։ 
Երգչուհու տնից մինչև Պեր-Լաշեզ ծաղիկներ էին, գլխահակ ու գլխաբաց մարդիկ, Փարիզն այդպիսի հուղարկավորություն չէր տեսել։ Ամբողջ ճանապարհին մի մարդ աշխատում էր ազգային եռագույն դրոշն այնպես պահել, որ միշտ հանգուցյալի գլխավերևում լինի։ Յուրաքանչյուրը զգում էր, թերևս, որ ինքը ներկա է մի մեծ կյանքի վերջին րոպեին։ Հետաքրքրասիրությունը չէր այստեղ խմբել նրանց, մեծ սիրո ու երախտագիտության վերջին տուրքն էր դա։ «Օլիմպիա» համերգասրահի կամարներն այս անգամ ընդարձակվել, Փարիզի գորշ երկինք էին դարձել, ու երգչուհուն աստվածացնող Ֆրանսիան ունկնդրում էր Պիաֆի մեծ լռությունը։ 

Միայն երգի ու երգելու համար չէին սիրում նրան, ճիշտ այնպես, ինչպես միայն դերասան չէր մեզ համար Հրաչյա Ներսիսյանը։ Նրա հարուստ ու տառապալի կյանքը, որ պարզված էր բոլորին, նրա շռայլ ու մեծ սիրտը, որ բաց էր ամենքի առջև, կարեկցանքի և օգնության առասպելական պատրաստակամությունը, որին այնպես կարոտ էր ինքը հաճախ․․․ Այդ կնոջը սիրում էին նրա երգի ու այդ ամենի համար, ներում նրա բոլոր թուլություններն ու չափազանցումները, որովհետև Պիաֆը բոլորինն էր ու ապրում էր բոլորի համար, բոլորի փոխարեն։ 
Ազգային դրոշը պահող մարդը մեկն էր այն հարյուր քսան տարաբախտներից, ում ազատել էր Պիաֆը պատերազմի տարիներին համակենտրոնացման ճամբարից։ 
Թույլտվություն ստանալով երգել ֆրանսիացի ռազմագերիների համար՝ նա ճամբարից  վերադարձավ՝ իր հետ բերելով մի մեծ լուսանկար, ուր ինքը պատկերված էր ռազմագերիների հետ։ Յուրաքանչյուրի լուսանկարը հետագայում կեղծ անձնագրերի վրա փակցվեց, և երկրորդ անգամ իր հետ նա հարյուր քսան անձնագիր տարավ ճամբար։ 
Որ անհաջողության դեպքում անհապաղ կգնդակահարվեր, նա գիտեր, բայց այդ մասին չէր մտածում, կարծես պատրաստվում էր ավելի լավ երգել այն երգը, որ շուտով նրա համար պիտի գրեին բանաստեղծ Բուկեն և կոմպոզիտոր Շովինյին։ 
․․․ Ես գիտեմ՝ ինչպես են ծռում երկաթե ճաղը, ինչպես են խորտակում պարիսպն ու կոտրում փականքը։ Ես գիտեմ՝ ինչպես են գտնում երջանկության ճանապարհը, արևի ու ծաղկի ճանապարհը։ Ինչո՞ւ ես լռում, չե՞ս հավատում․․․ Սիրտն, ախր, շղթայի տակ պահել չի լինի, ես գիտեմ՝ ինչպես են փշրում փակերը, դռներն ու կողպեքները, գիտեմ։ («Ես գիտեմ՝ ինչպես․․․»)
․․․ Ահա կանգնած է նա ընդարձակ բեմում մեն-մենակ, լույսի խուրձերից կկոցած աչքերով, որոնք ավելի շատ խոր խոռոչների են նման, մոմեղեն դեմքով, բոնապարտյան ճակատով այդ հոգնած ու տանջահար, հիվանդ ու ցավագար կինը։ Կանգնած է փոքրամարմին, տգեղ, ծուռտիկ ոտքերով երգչուհին, որ առաջին իսկ հնչյունով գերելու է դահլիճն ու լիցք առնելու նրանից։ Հիմա նա բարձրացնելու է ձեռքը, տխուր ժպտալու է իր սիրելիներին, խռպոտ ձայնով հայտարարելու է համարն ու սկսելու է երգել։ Հազարավոր մարդկանց ներկայությամբ հրաշք պիտի կատարվի, ինչպես անդերսենյան հեքիաթներում, կերպարանափոխվելու է նա՝ գեղեցկանալու է, հասակ առնելու։ Այդ նիհարիկ, փխրուն կազմվածքը մի հուժկու ձայն է արձակելու, արտասովոր ուժ է սփռելու շուրջը․․․ 

Երգելիս նա մեծ մասամբ հարցնում է կամ հաստատում։ Նա թմբկազարկ է պահանջում «հանուն նրանց, ովքեր մեռնում, ովքեր լալիս են ամենուր» և հարցնում, թե թմբուկներ կզարկե՞ն աշխարհով մեկ հանուն սիրո։ Նա թմբկազարկ է պահանջում «հանուն նրանց, ովքեր ծնվում, ովքեր ծիծաղում են ամեն օր» և զգուշացնում, թե Հիրոսիմա է եղել աշխարհում, զգո՜ն եղեք։ 
Կլինի՞, արդյոք, ճշմարիտ սեր աշխարհում, երջանկությունն ինչո՞ւ է անցողիկ, ինչո՞ւ են մեռնում մարդիկ, երբ կյանքը հիանալի է, ինչո՞ւ են թախծում մարդիկ, երբ մեկ ժամը հոյակապ բան է, իսկ մեկ օրը՝ քսանչորս հոյակապ ժամ, ինչպե՞ս են ուրախանում մարդիկ, երբ աշխարհում ցավ, զրկանք, խաբեութուն ու նենգություն կա։ 
Հազար հարց, հազար երգ արձակեց նա պրկված աղեղից ու սպառվեց երգելով։ 
Նրա կյանքը նման էր անընդմեջ մի երգի, որ թափառել էր Սենայի ափերին ու զմայլվել գրկախառնված սիրահարներով, որ Պիգալ թաղամասի մարդասպանների, մարմնավաճառների ու անբարոյականների հեղձուկում նշմարել էր հոգու մեծ ու փոքր կրակներ և լիաթոք ծիծաղել Ելիսեյան դաշտերում զբոսնող փքված բուրժուայի վրա։ Իր երգի հետ Պիաֆը սիրեց օտարերկրացուն, փոքրիկ կապրալին, մոտոցիկլ քշող պատանուն, բռնցքամարտիկին, լեգիոներին, ակորդեոն նվագողին, շատ-շատերի․․․ Իր երգի պես նա էլ է քնքուշ ու ամեհի, սիրատոչոր ու դաժան, մեղմ ու բուռն, ներող ու անողոք․․․ 

Պիաֆը սիրահարված էր կյանքին մի դիվական սիրով։ Քանի՜-քանի անգամ նրան վերջացած են համարել, երբ ավտոմոբիլային աղետների է ենթարկվել, երբ քանիցս ճնշող հուսալքումը նրան ողբերգության, հիվանդանոցային անելանելիության դուռն է հասցրել, բայց ամեն անգամ նա հարություն է առել, որպեսզի երգի։ 
․․․ Ո՛չ, ոչի՜նչ, ես ոչնչի համար չեմ զղջում, ոչ լավի, ոչ վատի։ Անտարբեր եմ, ամեն ինչ վճարել եմ, սպառել եմ, հատուցել։ Անցյալի կամ հուշերի կարիքը չունեմ, եթե զգացմունքներս արթնացնել ցանկանամ։ Անցյալս ավլել, դեն եմ շպրտել։ Ես նորից եմ սկսում, զրոյից, ոչնչի համար չեմ զղջում, որովհետև կյանքս ու բերկրանքս քեզնով է սկսվում։ («Ոչ, ես ոչնչի համար չեմ զղջում»)
Էդիտ Պիաֆի մասին շատ է գրվել։ Տարիներ առաջ լույս տեսած ինքնակենսագրական երկու գրքերից, թերևս, շատերին լավ հայտնի է նրա ապրած բուռն, սրընթաց, հետաքրքիր մարդկանցով ու դեպքերով հագեցած կյանքը, որ ոդիսականի է նման։ 

Ծնվել է 1915-ի դեկտեմբերին, Փարիզում։ Երեք տարեկանում կուրացել, ապա առողջացել է։ Մայրը մեկն էր այն դժբախտներից, ովքեր ոչ ժամանակ, ոչ տրամադրություն, ոչ էլ զգացմունք են ունենում զավակի համար, ովքեր տառապում են նաև դրանից և դառնում ավելի անտանելի։ Մայր չտեսավ նա, և ութ տարին հազիվ լրացած՝ հոր՝ մարզիկ և աճպարար Լուի Գասիոնի հետ ելավ փողոց, հաց վաստակելու։ Տասնվեց տարեկանում հեռացավ հորից ու սկսեց երգել էժանագին պանդոկներում, փողոցներում՝ ուր պատահի, ինչ պատահի։ Առաջին սերը և առաջին հուսախաբությունը։ Առաջին խոշոր հարվածը՝ մահացավ դուստրը։ Պիգալ թաղամասը պատրաստ էր խժռել իր հերթական զոհին։ Բայց ահա և առաջին մեծ հաջողությունը՝ հանդիպումը բարի և մեծ հոգու տեր մի մարդու հետ, ով նրա հոգևոր հայրն ու դաստիարակը դարձավ․ «Ժերնիս» կաբարեի տնօրեն Լուի Լեպլեն նրա առջև բացեց մեծ երգի ու համաշխարհային հռչակի ճամփան։ 

Ծնողները նրան կյանք տվեցին միայն և ազգանուն։ Փարիզը նրանից վերցրեց կյանքը և ամեն ինչ տվեց՝ սեր, հմայք, փայլ, խելք ու խոհ, նաև նոր ազգանուն՝ Էդիտ Գասիոնը դարձավ Էդիտ Պիաֆ (որ նշանակում է «փոքրիկ ճնճղուկ»)։ Ֆրանսիան, Չապլինի խոսքերով՝ քնքշության և ազատության այդ երկիրը, նրան ներարկեց բուռն զգացմունքայնություն, հրեղեն պոռթկում։ 
Ինքը լիովին վարձահատույց եղավ հայրենիքին։ Թրուայան խուլ փողոցից ելավ աննշմար մի աղջիկ ու քայլեց աշխարհում՝ որպես ֆրանսիական շանսոնի Մեծ տիկին։ 
Պիաֆն ասպարեզ ելավ ժամանակակից երգի ամենավառ ու ցայտուն արտահայտություններից մեկի՝ շանսոնի բնօրրանում՝ Փարիզում։ Իրենց փառքի գագաթնակետին էին Մորիս Շևալիեն և Իվոն Վալեն, Միստենգետը, Անետ Լաժոնը։ Ֆրանսիան այլ աստղեր չէր պատկերացնում, դժվար էր պատկերացնում։ Յուրաքանչյուր սկսնակ պետք է որ սարսափ զգար այն դահլիճում, ուր երգում էր Շևալիեն՝ նախահայրը։ Ամեն անգամ, երբ նա երևում էր իր անփոխարինելի ձեռնափայտով ու կանոտյեով, երբ շլացուցիչ ժպտում էր ու սկսում երգել, ունկնդիրներն ասես անձնական վիրավորանք էին համարում նրա կողքին տեղ փնտրելու թեկուզ փորձն իսկ։ 

Եվ Պիաֆի համար ճամփա հարթելը Գողգոթա դարձավ։ Մի առիթով նրան լսեց ինքը՝ Շևալիեն, ու հավանեց նորելուկին։ Ապա օգնեցին բարեկամները, ովքեր շատ-շատ էին ու հետզհետե շատանում էին՝ բանաստեղծներ, երաժիշտներ, դերասաններ․․․ 
Իսկ ինքը երգին սիրահարված էր անվերադարձ։ 
«Երգելն ամենահիանալի մասնագիտությունն է աշխարհում,- գրել է նա։- Ես չգիտեմ՝ կա՞ ավելի ուժեղ ու առավել հագեցած բերկրանք, քան այն, որը զգում է արտիստը, երբ գիտակցում է, որ երգի օգնությամբ կարող է մարդկանց փոխանցել իր ներքին հարստության մասնիկը»։ 
Իսկ ինքը ներքին մեծ հարստություն ուներ և մարդկանց մասնիկ-մասնիկ փոխանցելով՝ վերջացավ։ 

Արտակարգ աշխատասեր, ընկալող, սպունգի պես նա ներքաշում էր ամեն ինչ՝ լրացնելով կրթության ու դաստիարակության թերին։ Նոտային գրագիտությունից զուրկ, երաժշտական որևիցե պատրաստականություն չունեցող, բայց փառավոր լսողության ու երաժշտականության տեր այդ կինը երաժշտություն էր հորինում, մեկ մատով տնկտնկացնում էր դաշնամուրին և համոզում պրոֆեսիոնալ կոմպոզիտորներին, որ իր ընտրած մեղեդին ավելի լավն է, որ մեղեդու զարգացման իր տարբերակն առավել ճիշտ է ու պատճառաբանված։ Ուղղագրական երբեմն ահավոր սխալներով՝ նա իր երգերի ցնցող տեքստերն էր գրում և  երիտասարդ տարիքում մեկ օրվա ընթացքում երգում էր երեք լրիվ ծրագիր։ Առանց որևէ զիջողականության, առանց խնայելու իրեն։ 

Նա բարձրացավ կյանքի հատակից։ Տեսավ զրկանք, կրեց սով, վիրավորանք, ծեծ, արհամարհանք։ Դրանից չկոպտացավ, չչարացավ։ Հետո արդեն, երբ հռչակված երգչուհի էր, ամեն քայլափոխի սեփական նկարներն էր տեսնում, ինքնագրեր ու միլիոններ էր քամուն տալիս, երբ մարմարյա լոգասենյակ էր կառուցել տալիս՝ մեկ-երկու անգամ այնտեղ լողանալու համար, մնաց նույնը՝ հասարակ, պարզ, արտասովոր շռայլ և հյուրասեր, կարեկից ու մարդամոտ։ Ամենից շատ նա մենակությունից էր վախենում և իր հսկայական առանձնատունը համարյա հյուրանոց էր դարձրել, ուր օրերով, շաբաթներով ապրում, սնվում էին նույնիսկ ոչ շատ մտերիմ մարդիկ, իսկ տանտիրուհուն այդ ընթացքում տեսնելը պարտադիր էլ չէր։ Պիաֆը սիրում էր եռուզեռ, վեճ ու կռիվ, բազմություն, նա սիրում ու կարողանում էր փողոցը տուն սարքել, իսկ տունը՝ փողոց։ 
Որովհետև երգում էր փողոցի համար, բազմության համար, ամբոխի մեջ խարխափող, միմյանց քնքշաբար սիրող մարդկանց համար։ 
․․․ Ես կրկին տեսնում եմ արևով, կրակով հագեցած կյանքը։ Երգիս մեջ պայթող, արձագանք տվող ճիչ ու ծիծաղ եմ լսում։ Հրմշտվող ու մոլոր մարդկանց մեջ հանդիպեցինք, և երջանկությունը ծառս եղավ իմ մեջ։ Ընդհանուր քրքիջի մեջ անզոր բղավեցի, երբ ամբոխը նրան ձեռքիցս խլեց։ Ու ինձ տանում են, ինձ հեռացնում են ու խլում հենց այն, ինչն էլ չեմ գտնի․․․(«Ամբոխը»)
Էդիտ Պիաֆը դժվարությամբ մուտք գործեց երգի ասպարեզ, բայց ճիշտ ուղի էր ընտրել և քառորդ դար դիմացավ բոլոր մրցակցություններին ու իր ձեռքում պահեց Առաջինը կոչվելու պատիվը, իրավունքը։ 
Նա հենց սկզբից հասկացավ, որ կործանարար է թույլ դիմադրության ճամփով գնալը, որ ճաշակը, ճիշտ է, քմահաճ բան է, բայց գոյություն ունեն անկեղծության, ճշմարտացիության և անհատականության պես հավիտենական հասկացություններ։ 
Ու հաստատեց իրենը, միայն իրենը։
Երբ առաջին անգամ լսում ես նրան, թվում է, թե արտակարգ ու մեծ ոչինչ չկա։ Նույնիսկ տհաճ ու վանող է նրա՝ պղնձի պես զնգացող կամ հողմի պես վայող ձայնը, նրա անսպասելի թռիչքներն ու խռպոտ բղավոցները։ Ինչպես հաճախ՝ իսկական արվեստի հետ առաջին հանդիպման ժամանակ անհաղորդ ես մնում։ 

Հետզհետե քեզ կլանում է մի մեծ ապրում, եռացող մի կիրք, ոչ թե կոկորդից, այլ հոգուց ելնող խոստովանանք, փոթորկի շառաչ կամ զեփյուռի հպում ես զգում, և գծագրվում, ամբողջականանում է երգը սրտի հետ քեզ պարզած մի կին, ով լավ գիտե աշխարհի չարն ու բարին, իր երգի գինը, իր ունկնդիրների գինը։ Նա նահանջել չգիտեր և, իրոք, արժեքավորել էր իր երգը։ Երբ առաջին անգամ երգեց «Կյանքը՝ վարդագույն լույսով» երգը, սառն ընդունելություն գտավ։ Սակայն երգչուհին համառեց ու տեղ հասցրեց հիանալի այդ մեղեդին։ Շուտով դա երգում էին Ճապոնիայում։ Նրանից երգն անցավ անդրօվկիանոսյան այնպիսի հսկաների, ինչպիսիք էին Բինգ Քրոսբին և Լուի Արմսթրոնգը։ Երեք միլիոն ձայնասկավառակ վաճառվեց, և Բրոդվեյում գիշերապանդոկ բացվեց՝ «Կյանքը՝ վարդագույն լույսով» ցուցանակը ճակատին։ Աշխարհի, թերևս, միակ հաստատությունը, որ երգի վերնագիր է կրում որպես անվանում։ 

Ամենից առաջ Պիաֆը սիրո երգիչ է, անբաժան, տառապագին, կոխկրտված, բայց մեծ ու վեհ սիրո երգիչ։ 
Անձնակա՞նն էր պատճառը, թե՞ աշխարհայացքը, ապրած կյա՞նքն էր լի հուսախաբություններով ու տանջանքով, թե՞ սիրո իմաստը և հմայքը նա ցավի մեջ էր տեսնում, այնուամենայնիվ, հարյուրներ կազմող նրա երգացանկում գերակշռողը բալլադներն են, նովելներն ու պատմությունները դժբախտ սիրո, մենության մասին։ Եվ երգչուհին դրանք երգում է մի առանձին կրակով․ նա պատմում է, քմծիծաղ տալիս, լաց է լինում, հրճվում կամ մռնչում․․․ 

«․․․ Նա երգում է կամ, ավելի ճիշտ, ապրիլյան սոխակի պես փորձում է երգել իր սիրերգը,- գրել է Ժան Կոկտոն՝ երգչուհու մեծ բարեկամը։- Լսե՞լ եք երբևէ, թե նման դեպքերում ինչպես է ջանում սոխակը։ Նա աշխատում է։ Նա մտածում է։ Նա հղկում է։ Նա շնչահեղձ է լինում։ Առաջ է մղվում, նահանջում։ Եվ հանկարծ, գտնելով փնտրածը, սկսում է երգել։ Ու ցնցում է մեզ։ Չնայած Էդիտ Պիաֆը մշտապես ուսումնասիրել է իրեն և իր ունկնդիրներին՝ նա արագ գտավ իր երգը։ Եվ ահա արդեն թավ, կրծքային ձայնն իր թավշյա ինտոնացիաներով հմայում է մեզ։ Նրա ջերմ ալիքները վրա են գալիս, պարուրում մեզ ու ներթափանցում։ Աննկատ մնացած սոխակի պես՝ Էդիտ Պիաֆն էլ է անտեսանելի դառնում։ Միայն նրա հայացքը, նրա գունատ ձեռքերն ու ահագնացող, անընդհատ վեր ձգվող ձայնն է մնում, որ աստիճանաբար քողարկում է նրան, ու մեծանալով, ինչպես իր իսկ ստվերը պատի վրա, փոխարինում է փոքրիկ կնոջը։ Այդ իսկ րոպեից Պիաֆի հանճարեղությունն աներկբա է, յուրաքանչյուրը կարող է համոզվել։ Նա գերազանցում է իրեն։ Նա գերազանցում է իր իսկ երգերը, դրանց երաժշտությունն ու խոսքերը։ Նա գերազանցում է մեզ բոլորիս։ Փողոցի ոգին թափանցում է քաղաքի բոլոր անկյունները։ Եվ ահա արդեն ոչ թե Էդիտ Պիաֆն է երգում, այլ անձրև է գալիս, քամին է սուլում, կամ իր հովանին է պարզում լուսնի լույսը»։  

Պիաֆի մտերիմները շատ էին սիրում նրան։ Ինքը նրանց՝ առավել ևս։ Ու նրա անձնական հափշտակություններին, մի քանի ամուսնություններին չպետք է նայել չռած աչքերով, պետք չէ նրա պայծառ կերպարին խառնել ինչ-ինչ «մանրամասներ»։ Դյուրահավատ էր, լարի պես զգայուն և յուրաքանչյուր հպումից կարող էր ու պետք է ղողանջեր։ Մարդիկ նրա համար երգ էին, իսկ նա երգելու համար ծնվեց։ 
Միայն մի տարբերությամբ՝ երգի նկատմամբ անչափ բծախնդիր էր, և գործն ընտրում էր մարգարիտ որոնողի պես։ Ապա նվիրվում դարձյալ գլխովին, ամբողջությամբ։ Նրա համար խոսքեր էին գրում Ռայմոն Ասսոն, Միշել Վոկերը, Անրի Կոնտեն, Մուստակին։ Նրա համար շատ կոմպոզիտորներ են աշխատել, բայց բոլորից ավելի՝ նրա սիրելի Մարգերիտ Մոննոն և Շառլ Դյումոնը։ Ականատեսների հուշերով փորձենք վերակենդանացնել Պիաֆի տան համար սովորական դարձած երեկոներից մեկը, երեկո, որ կարող էր սկսվել կեսգիշերից, լարված ու որոտալից համերգից, աղմկալի ընթրիքից հետո և ավարտվել առավոտյան։ 

․․․ Հյուրասենյակ, կից սենյակներ, բազկաթոռներ, սեղանիկներ, աթոռներ, դաշնամուր․․․ Նստած, կանգնած, վիճող, լուռ, խմող, քնած, կատակող մարդկանց բազմություն։ Եթե տանտիրուհու տրամադրությունը տեղը չէ, ապա նա կծկված նստած է իր տեղում՝ շալն ուսերին, և գործում է, ասես այդ սոդոմ-գոմորն իրեն չի վերաբերում։ Միայն շյուղերն են շարժվում։ Հակառակ դեպքում՝ նա ներկա է ամենուր, իսկ եթե ուղեղը մի միտք է մտել, ապա չի հանգստանա, մինչև չիրականացնի։ Հեռու գնալ պետք չէ, այդտեղ են և՛ բանաստեղծներ, և կոմպոզիտորներ, բոլորն էլ՝ առաջնակարգ։ Երգչուհին հայտնում է իր նպատակը, այն, ինչ կուզենար ասել, այնպես, ինչպես կկամենար երգել։ Քթի տակ դնդնում է կամ բաց թողնում ձայնը։ Եվ արդեն երգը կախվում է առաստաղից։ Դաշնամուրի մոտ մերթ նա է, մերթ մեկ ուրիշը, մի տողը մեկն է լրացնում, հաջորդը՝ մյուսը, երրորդն ու չորրորդն՝ ինքը։ Ապա փոխվում է ամեն ինչ․ պարզվում է, որ երգն այդ վիճակում պիտի վերջանա արցունքոտ ժպիտով կամ հիացումով։ Լավ կլիներ կեսից երգչախումբ մտցնել և տրամադրությունն ու ռիթմը փոխել հիմնովին։ Ամեն ինչ սկսվում է նորից։ Երգով զբաղվածներն իրենց գործին են, մնացածներն՝ իրենց․ վիճում են, զրուցում, լուռ են, խմում են, ուտում, կատակում կամ քնում են փչովի ներքնակների վրա, որոնցից շատ կար Պիաֆի տանը։ Բոլորն ուժասպառ են, բորբոքված աչքերով, ձայները խռպոտել են, միայն նա է, որ լի է եռանդով, մտահղացումներով․․․ Լուսադեմին երգը պատրաստ է, բոլորը ցրվում են։ Մի քանի օր հետո Փարիզը, ապա և շատ քաղաքներ, կրկնելու է հենց այն մեղեդին, որ նման արտակարգ երկունք ունեցավ։ 
Նա ուշանում է։ Ժամը ութն է արդեն, և դռանը նայելն անիմաստ է։ Ավելի լավ է բիլիարդ խաղալ՝ ժամանակ սպանել։ Պանդոկապանը՝ բարի մի մարդ, ասում է․ «Դու դեռ փոքր ես, տղա՛ս, մի բարկացիր։ Նա հո չի մահացել։ Է՛, ասենք, թե մեկն էլ կորավ նրա համար, տասը կգտնի»։ Ժամը ինն է, էլ ոչ մի հույս չկա, ֆրանկներ են ընկնում՝ բիլիարդի մեջ զրնգալով, իսկ տղան գնում է՝ չգիտես, թե ուր․․․ («Էլեկտրական բիլիարդ»)     
Բազմաթիվ լուսանկարներ ունի երգչուհին․ ավելի լավ ճանաչելու միակ հնարավորությունը՝ նրան տեսնելու բախտը չունեցած մարդկանց համար։ 
Նա՝ փոքր-մոքր, գեղեցկադեմ ու փարթամ տղամարդկանցով ու կանանցով շրջապատված։ Ամենագեղեցիկն ինքն է։ Նա երգում է Էյֆելյան աշտարակի վրա։ Միայն նա կարող էր։ Նա՝ միկրոֆոնի մոտ։ Քունքի և վզի երակներն ասես հենց հիմա կպայթեն։ Նա՝ ոսկրոտ ձեռքերը պարզած։ Սավառնում է թեթև-թեթև։ Նա՝ զույգ բռունցքը ծնոտի մոտ։ Ահավոր ուժ ես զգում․․․
Այս ամենը նրա երգի պատրանքն է, նրա ձայնի «․․․ ջերմ ալիքներն են վրա գալիս, պարուրում մեզ ու ներթափանցում»։ 
Դրամատիկ դերասանուհու հրաշալի տվյալներ ուներ և մեկ-երկու անգամ ցնցեց բոլորին իր խաղով, թեև մինչև վերջ էլ համոզված մնաց, որ թատրոնն ընտրյալների ասպարեզն է, ուր մուտք գործել չի կարելի պատահական հաջողությամբ։
Գերադասեց բոլորի համար մնալ այն, ինչին կոչված էր, ինչի համար իրեն սիրում էին միլիոնները։ 
Դե, եկեք, միլորդ, նստեք իմ սեղանին։ Կարող եք մեկնել Ձեր ոտքերը, ես թույլ եմ տալիս․․․ Դուք ինձ երբեք չեք տեսել, փողոցի աղջիկ եմ ես, փողոցի ստվեր։ Երեկ Դուք հաղթական, թագավորի նման ճեմում էիք մի կնոջ հետ․․․ Աստված իմ, որքան գեղեցիկ էր նա․․․ Ա՜, նա Ձեզ չի հասկացել և փշրել է Ձեր կյանքը․․․ Սերն արցունք է բերում, բայց հույս էլ է ներշնչում, հը՞․․․ Նայեցե՛ք ինձ, ես Ձեր զղջումը կերգեմ, բայց Դուք լալի՞ս եք, միլո՛րդ, հավատալս չի գալիս։ Ժպտացե՛ք, միլո՛րդ, այ այդպես, հիմա ծիծաղեք, դե՛, երգեք, միլորդ, դե՛, պարեք, բռա՛վո, միլորդ, հոյակապ է, միլորդ․․․(«Միլորդ»)
Էդիտ Պիաֆին շատ է պարտական ֆրանսիական երգի արդի դպրոցը։ 
Ծայրաստիճան հոգատար սկսնակ տաղանդների նկատմամբ՝ նա, կարծես, ուզում էր վարձահատույց լինել բոլոր նրանց, ովքեր իրեն բարձրացրին հատակից։ 
Եվ դժվար է ասել՝ առանց Պիաֆի հովանավորության և, ըստ ամենայնի, աջակցության, կլինեի՞ն այսօր Ազնավուրն ու Մոնտանը, Էդդի Կոնստանտենը և Ժիլբեր Բեկոն, իր փառքը կունենա՞ր, արդյոք, «Կոմպանյոն դը լա շանսոն» խումբը։ 
Հատկապես շատ բան է արել երգչուհին Շառլ Ազնավուրի և Իվ Մոնտանի համար։ Բոլորից մերժված, բայցևայնպես օրական տասնչորս-տասնհինգ ժամ աշխատող Ազնավուրը գրավեց հռչակավոր երգչուհու ուշադրությունը, և վերջինիս հոգածության մեջ ո՛չ ներողամտություն կար, ո՛չ էլ հովանավորողի փքվածություն։ Պարզապես բոլորից առաջ նա զգաց, թե ինչ մեծ սիրտ է բաբախում իր պես վտիտ այդ հայորդու կրծքի տակ, և ինչեր կարող է անել նա իր համառությամբ, տաղանդով ու աշխատանքով։ Ազնավուրի վրայից առաջին անգամ նա սրբեց անհայտության փառը և շողշողացող երգչին հրապարակ հանեց։ Սկզբում աշակերտն իր շնորհակալությունը հնարավորին չափ հայտնեց՝ նրա վարորդն էր, բեմի լուսավորողը։ Հետո արդեն, երբ փառաբանված երգիչ էր, իր մեծ բարեկամին նվիրեց բոլոր ժամանակների լավագույն  երգերից մեկը՝ «Դու այնքան գեղեցիկ էիր»։ 

Երգի և դժբախության, երգի և հրճվանքի, երգի և հուսալքման, երգի և սիրո, երգի և անգամ մահվան արանքում Էդիտ Պիաֆը դադար չունեցավ։ Կյանքի վերջին տարիներին այլևս նախկին ձայնը չուներ՝ թմրադեղերը, ալկոհոլը, ապրածն ու զգացածը վերցրել էին վերցնելիքը, բայց նրա մահառաջի համերգն «Օլիմպիայում» անցավ աննման հաջողությամբ, և համերգավարը սովորականի պես ներկայացրեց նրան․ «Միայն մի անուն, և դրա մեջ է երգն ամբողջությամբ՝ Էդիտ Պիաֆ»։ 

Տարիներ են անցել երգչուհու վախճանից։ Տասնյակ անուններ են փայլատակել, համաշխարհային բեմը նորանոր տաղանդներ է որդեգրել, այնուամենայնիվ, մեծ երգչուհին այսօր էլ հնչեցնում է իր հուժկու ձայնը, իր ցնցող պատմությունը կյանքի, սիրո, երջանկության և տառապանքի մասին։ Թվում է, թե հենց երեկ Թրուայան խուլ փողոցից եկավ աննշմար մի աղջիկ, որ քայլի աշխարհով մեկ՝ որպես ֆրանսիական շանսոնի Մեծ տիկին։ 

COMMENTS

[ԽՄԲԱԳՐԻ ԸՆՏՐՈՒԹՅՈՒՆԸ]$type=one$count=3$meta=0$hide=home$label=0

Имя

«Ամարկորդ»,1,«Աշուղ Ղարիբ»,1,«Բիթլզ»,1,«Դավիթ Բեկ»,1,«Զարե»,1,«Լուսավոր ապագան»,1,«Կին» փառատոն,3,«Կինոարվեստ» մատենաշար,3,«Հայֆիլմ»,1,«Նռան գույնը»,3,«Ռոլան» կինոփառատոն,1,«Սոսե»,1,«Սոսե» կինոփառատոն,8,«Սուրամի ամրոցի լեգենդը»,1,«Օսկար»,2,20֊ականներ,1,30-ականներ,1,40-ականներ,1,50-ականներ,1,60-ականներ,1,70-ականներ,1,80֊ականներ,1,90֊ականներ,1,Adami,3,BBC,1,Disney,2,GAIFF Pro,1,Kinoversus,3,VQuick հավելված,2,Աբաս Քիարոսթամի,3,Ագաթա Քրիստի,1,Ագնեշկա Հոլանդ,1,Ադել,1,Ալ Պաչինո,4,Ալան Ջ․ Պակուլա,1,Ալան Փարքեր,1,Ալբեր Ռեմի,1,Ալբեր Քամյու,1,Ալբերտ Էյնշտեյն,1,Ալեխանդրո Գոնսալես Ինյարիտու,2,Ալեխանդրո Խոդորովսկի,1,Ալեն Գրանժերար,1,Ալեն Դելոն,10,Ալեն Ռենե,3,Ալեքսանդր Դովժենկո,1,Ալեքսանդր Դրանկով,1,Ալեքսանդր Խանժոնկով,1,Ալեքսանդր Կոտտ,1,Ալիս Գի-Բլաշե,1,Ալիսիա Վիկանդեր,1,Ալֆրեդ Հիչքոկ,11,Ակի Կաուրիսմյակի,2,Ակիրա Կուրոսավա,9,Աղասի Այվազյան,1,Ամերիկյան կինոքննադատների ազգային խորհուրդ,1,Ամերիկյան ֆիլմերի ցուցաշար,1,Այցեքարտ,3,Անահիտ Հակոբյան,1,Անդրե Մորուա,1,Անդրեյ Զվյագինցև,1,Անդրեյ Կոնչալովսկի,2,Անդրեյ Պլախով,1,Անդրեյ Տարկովսկի,16,Անիտա Էկբերգ,1,Անյես Վարդա,1,Անն Վյազեմսկի,1,Աննա Կարինա,1,Աննա Մանիանի,4,Աննա Մելիքյան,2,Աննի Ժիրարդո,2,Անուկ Էմե,4,Անուշ Բաբայան,57,Անջեյ Ժուլավսկի,2,Անջեյ Վայդա,6,Անտոն Դոլին,1,Անտոնիո Բանդերաս,1,Անտոնիո Մենեգետտի,1,Անրի Վերնոյ,8,Անրի-Ժորժ Կլուզո,3,ապրիլ,1,Առնո Բաբաջանյան,2,Ավա Գարդներ,1,Ավետիք Իսահակյան,1,Ավրորա Մարդիգանյան,1,Ատոմ Էգոյան,6,Արա Գյուլեր,1,Արամ Ավետիս,7,Արամ Դովլաթյան,5,Արամ Խաչատրյան,5,Արամ Հակոբյան,6,Արամ Պաչյան,3,Արարատ,1,Արգելված կինոարվեստ,1,Արթուր Մեսչյան,1,Արթուր Քլարկ,1,Արման Հարությունյան,5,Արման Մանարյան,1,Արմեն Հովհաննիսյան,1,Արմեն Ջիգարխանյան,1,Արմինե Նազարյան,14,Արուն Քարթիք,1,Արտավազդ Փելեշյան,6,Բասթեր Կիտոն,2,Բարձրորակ կինո [8],14,Բեթ Դևիս,1,Բելա Տարր,2,Բեն Աֆլեք,1,Բեն Քինգսլի,1,Բեն-Հուր,1,Բենեդիկտ Քամբերբեթչ,1,Բենեթ Միլլեր,1,Բեռնարդո Բերտոլուչի,7,Բերթ Լանկաստեր,3,Բերտրան Բլիե,1,Բիբի Անդերսոն,1,Բիլ Մյուրեյ,2,Բիլլի Ուայլդեր,1,Բլեյք Էդվարդս,1,Բյորկ,1,Բոբ Ֆոսի,1,Բորիս Կաուֆման,1,Բրայան Սինգեր,1,Բրեդ Փիթ,1,Բրիջիտ Բարդո,3,Գաբրիել Գարսիա Մարկես,3,Գայանե Թադևոսյան,4,Գեորգ Վիլհելմ Պաբստ,1,Գերի Քուփեր,1,Գերի Օլդմեն,2,Գիլյերմո դել Տորո,1,Գիտահանրամատչելի ֆիլմեր,2,Գիտաֆանտաստիկ կինո,1,Գլխավոր,61,Գլուխգործոցներ [10],15,Գյունթեր Գրաս,1,Գյունտեր Գրաս,1,Գոդֆրի Ռեջիո,2,Գրախոսական,55,Գրեգորի Պեկ,2,Գրետա Գարբո,3,Գրիգորի Կոզինցև,2,Գրողները կինոյում,4,Դալթոն Տրամբո,1,Դալիդա,1,Դակոտա Ֆանինգ,1,Դանիել Բըրդ,1,Դանիել Դարիո,1,Դասթին Հոֆման,5,Դարեն Արոնոֆսկի,1,Դարիո Արջենտո,1,դեկտեմբեր,1,Դեն Բրաուն,1,Դենի Վիլնյով,2,Դենիզ Գամզե Էրգյուվեն,1,Դերասանի վարպետություն,2,Դևիդ Բոուի,2,Դևիդ Լին,1,Դևիդ Լինչ,7,Դևիդ Ուորք Գրիֆիթ,1,Դևիդ Քրոնենբերգ,2,Դևիդ Օուեն Ռասել,1,Դևիդ Ֆինչեր,2,Դիանա Կարդումյան,1,Դիմանկար,49,Դինո Բուցցատի,1,Դինո Ռիզի,1,Դմիտրի Կեսայանց,1,Դյուկ Էլինգթոն,1,Դոն Կիխոտ,1,Դոնալդ Սազերլենդ,1,Դովժենկո,1,Դուգլաս Ֆերբենքս,1,Եժի Կավալերովիչ,2,Եվա Գրին,2,Եվրոպական կինոակադեմիա,1,Երևանի «Գյոթե կենտրոն»,1,Երիտասարդական կինոալիք,1,Երկխոսություն,1,Էդդի Ռեդմեյն,1,Էդիտ Պիաֆ,2,Էդմոնդ Քեոսայան,1,Էդվարդ Հոփեր,1,Էդվարդ Նորթոն,1,Էդրիան Բրոուդի,2,Էլեն Հակոբյան,4,Էլթոն Ջոն,1,Էլիա Կազան,2,Էլիզաբեթ Թեյլոր,2,Էլիո Պետրի,1,Էլլա Ֆիցջերալդ,1,Էլվիս Փրեսլի,1,Էմի Ադամս,1,Էմիլ Զոլա,1,Էմիլի Բլանթ,1,Էմիլի Դիքինսոն,1,Էմիր Կուստուրիցա,6,Էյզենշտեյն,2,Էնդի Ուորհոլ,2,Էնթոնի Հոփքինս,1,Էնթոնի Քուին,7,Էնիո Մորիկոնե,6,Էննի Լեյբովից,1,Էնրիկա Անտոնիոնի,1,Էռնեստ Հեմինգուեյ,3,Էռնստ Լյուբիչ,1,Էտալոն 11,1,Էտորե Սկոլա,2,Էրիխ Ֆրոմ,1,Էրիկ Կլեպտոն,1,Էրիկ Ռոմեր,1,Էրմլեր,1,Թենգիզ Աբուլաձե,1,Թենեսի Ուիլյամս,1,Թեո Անգելոպուլոս,7,Թերենս Դևիս,1,Թերենս Մալիք,1,Թերի Գիլիամ,2,Թերի Ջորջ,1,Թիերի Կոքլե,1,Թիլդա Սուինթոն,1,Թիմ Բարթոն,2,Թիմուր Բեկմամբետով,1,Թիփի Հեդրեն,1,Թոմ Հենքս,3,Թոմ Սելեք,1,Թոմ Քրուզ,1,Թոմ Ֆորդ,1,Ժակ Անդրեասյան,1,Ժակ Բեքեր,1,Ժակ Բրել,1,Ժակ Դերիդա,1,Ժակ Տատի,1,Ժակլին Բիսեթ,1,Ժան Բոդրիյար,1,Ժան Գաբեն,4,Ժան Թաթլյան,1,Ժան Կոկտո,8,Ժան Մարե,2,Ժան Ռենո,1,Ժան Ռենուար,3,Ժան Ռուշ,1,Ժան Վիգո,3,Ժան-Լյուկ Գոդար,19,Ժան-Լուի Տրենտինյան,2,Ժան-Կլոդ Կարիեր,1,Ժան-Պիեռ Դարդեն,1,Ժան-Պիեռ Լեո,1,Ժան-Պիեռ Կասել,1,Ժան-Պիեռ Մելվիլ,1,Ժան-Պոլ Բելմոնդո,6,Ժան-Պոլ Սարտր,5,Ժաննա Մորո,4,Ժերար Դեպարդիե,6,Ժերար Ֆիլիպ,2,Ժորժ Կառվարենց,2,Ժորժ Մելիես,2,Ժորժ Ֆրանժու,1,Ժուլյետ Բինոշ,2,Իգոր Ստրավինսկի,1,Իզաբել Յուպեր,2,Իզաբելլա Ռոսելինի,1,Իթան և Ջոել Քոեններ,3,Ինգմար Բերգման,28,Ինգրիդ Բերգման,2,Իննա Սահակյան,1,Ինոկենտի Սմոկտունովսկի,2,Իոսիֆ Բրոդսկի,2,Իվ Մոնտան,1,Իվ Սեն Լորան,1,Իրադարձություններ,47,Իրանցի ռեժիսորներ,3,Լավ կինո [7],5,Լավագույն ֆիլմեր,1,Լարս ֆոն Թրիեր,7,Լեհական կինո,1,Լեոնարդո դի Կապրիո,4,Լեոնիդ Ենգիբարյան,1,Լև Ատամանով,1,Լև Գրիշին,1,Լևոն Աթոյանց,1,Լիլիթ Աղաջանյան,7,Լիլիթ Բեգլարյան,1,Լինդսեյ Անդերսոն,1,Լինո Վենտուրա,1,Լիվ Թայլեր,1,Լիվ Ուլման,4,Լյուդմիլա Ցելիկովսկայա,1,Լյուկ Դարդեն,1,Լոուրենս Օլիվիե,2,Լորեն Բեքոլ,1,Լորենցո Քուին,1,Լուի Արմսթրոնգ,1,Լուի Գարել,1,Լուի դը Ֆյունես,2,Լուի Մալ,4,Լուիս Բունյուել,9,Լուկա Գուադանյինո,1,Լուկինո Վիսկոնտի,8,Խավիեր Բարդեմ,1,Խմբագրի ընտրությունը,74,Խուլիո Մեդեմ,1,Ծիրանի ծառ,6,Կալատոզով,1,Կաձուո Իսիգուրո,1,Կաննի կինոփառատոն,6,Կառլ Գուստավ Յունգ,1,Կառլ Թեոդոր Դրեյեր,1,Կառլ Լագերֆելդ,1,Կառլոս Ռեյգադաս,1,Կառլոս Սաուրա,3,Կատրին Դընյով,7,Կատրին Ռոբ-Գրիե,1,Կարեն Ավետիսյան,1,Կարեն Շահնազարով,2,Կարևոր,105,Կարո Հալաբյան,1,Կենձի Միձոգուտի,1,Կիմ Նովակ,1,Կինոաֆորիզմ,23,Կինոերաժշտություն,1,Կինոիլյուստրացիաներ,1,կինոմոնտաժ,1,Կինոյի պատմություն,12,Կինոն և նորաձևությունը,2,Կինոնորություններ,90,կինոուղեցույց,1,Կինոպատկերասրահ,36,Կինովարկանիշ,32,Կինովերսուս TV,1,Կինոօրացույց,12,Կիրիլ Միխանովսկի,1,Կիրստեն Դանստ,1,Կլաուդիա Կարդինալե,7,Կլաուս Կինսկի,3,Կլարկ Գեյբլ,2,Կլոդ Լելուշ,4,Կլոդ Շաբրոլ,1,Կլոդ Սոտե,1,Կնուտ Համսուն,1,Կշիշտոֆ Զանուսի,1,Կշիշտոֆ Կեսլևսկի,5,Կոբո Աբե,1,Կոկո Շանել,1,Կուլեշով,1,Կուրտ Վոնեգուտ,1,Համեդ Սոլեյմանզադե,1,Համո Բեկնազարյան,3,Համր կինո,3,Համր կինոյի աստղերը,1,Համֆրի Բոգարտ,1,Հայ կինոգործիչներ,12,Հայաո Միյաձակի,1,Հայկ Մանուկյան,1,Հայկական կերպարներ,2,Հայկական կինո,4,Հանճարեղ ֆիլմեր [9.5],24,Հասմիկ Կարապետյան,3,Հարիսոն Ֆորդ,1,Հարոլդ Լլոյդ,1,Հարվի Քեյթել,1,Հարցազրույց,35,Հեդի Լամար,1,Հելմուտ Բերգեր,1,Հելմուտ Նյուտոն,1,Հենինգ Կառլսեն,1,Հենրի Ֆոնդա,2,Հենրիկ Հովհաննիսյան,1,Հենրիկ Մալյան,1,Հետադարձ հայացք,22,Հիանալի ֆիլմեր [8.5],26,Հիրոսի Տեսիգահարա,1,Հոդվածներ,48,Հոկտեմբերին ծնված հայտնիները,1,Հոու Սյաո-Սյան,1,Հովհաննես Վարդումյան,7,Հովսեփ Քարշ,1,հունվար,1,Հրայր Խաչատրյան,1,Հրապարակախոսություն և մամուլ,20,Ճապոնացի ռեժիսորներ,2,Մալքոլմ ՄըքԴաուել,2,Մահաթմա Գանդի,1,Մայա Դերեն,1,Մայք Նիքոլս,1,Մայքլ Գրանդաջ,1,Մայքլ Դուգլաս,1,Մայքլ Հակոբյան,1,Մայքլ Ջեքսոն,2,Մայքլ Փաուել,1,Մայքլ Քեյն,1,Մայքլ Քյորթիս,1,Մանե Բաղդասարյան,1,Մառլեն Դիտրիխ,2,Մառլոն Բրանդո,13,Մասակի Կոբայասի,1,Մարդիկ և փաստեր,29,Մարդիկ Մարտին,2,Մարի Լաֆորե,1,Մարիա Կալաս,3,Մարինա Վլադի,2,Մարինա Ցվետաևա,1,Մարիո Բավա,1,Մարկո Ֆեռերի,2,Մարշա Հանթ,1,Մարչելո Մաստրոյանի,11,Մարսել Կառնե,1,Մարտին Լյութեր Քինգ,1,Մարտին Սկորսեզե,19,Մարտիրոս Սարյան,2,Մեգ Ռայան,1,Մեթ Դեյմոն,1,Մեթ Դիլոն,2,Մել Գիբսոն,5,Մեծերը՝ արվեստի մասին,29,Մեկ Կադր,2,մեջբերումներ,1,Մերի Փոփինս,1,Մերիլ Սթրիփ,4,Մերիլին Մոնրո,3,Միգել Սապոչնիկ,1,Միլան Կունդերա,1,Միլոշ Ֆորման,3,Միխալիս Կակոյանիս,1,Միխայել Հանեկե,3,Միխայիլ Բուլգակով,2,Միխայիլ Գալուստյան,1,Միխայիլ Կալատոզով,1,Միշել Լեգրան,3,Միշել Հազանավիչուս,1,Միշել Մորգան,1,Միշել Ուիլյամս,1,Միշել Պիկոլի,1,Միշել Փֆայֆեր,1,Միշել Ֆուկո,1,Միրեյ Դարկ,1,Միրեյ Մաթյո,1,Միք Ջագեր,1,Միքայել Թարիվերդիև,2,Միքելանջելո Անտոնիոնի,14,Միքի Ռուրք,1,Մհեր Մկրտչյան,4,Մոhսեն Մախմալբաֆ,1,Մոնիկա Բելուչի,1,Մոնիկա Վիտի,3,Մորիս Շևալիե,1,Մորիս Ռոնե,1,Մուհամեդ Ալի,1,Մուսա,3,Յան Շվանկմայեր,1,Յան Ֆլեմինգ,1,Յասուձիրո Օձու,2,Յոս Սթելինգ,1,Յուլ Բրիներ,1,Յուրի Գագարին,1,Յուրի Նիկուլին,1,Նագիսա Օսիմա,1,Նատալի Փորթման,1,Նարե Մկրտչյան,1,Ներսես Հովհաննիսյան,1,Նիկիտա Միխալկով,1,Նիկոս Կազանձակիս,2,Նինո Ռոտա,1,Նիքոլ Քիդման,1,Նկարահանման հրապարակ,11,Նշանավոր զույգերը,14,Նոյեմբերին ծնված հայտնիները,1,Նոր ալիք,1,Նումի Ռապաս,1,Նունե Մանուկյան,4,Նուրի Բիլգե Ջեյլան,2,ՆՓԱԿ,1,Շանտալ Աքերման,2,Շառլ Ազնավուր,17,Շառլոթ Գենսբուր,1,Շատ լավ ֆիլմեր [7.5],3,Շերոն Թեյթ,1,Շոն Փեն,1,Շոն Քոների,1,Շուշան Փիրումյան,3,Ուես Անդերսոն,3,Ուիթ Սթիլման,1,Ուիլ Սմիթ,1,Ուիլեմ Դեֆո,1,Ուիլյամ Շեքսպիր,1,Ուիլյամ Ուայլեր,1,Ուիլյամ Սարոյան,8,Ումբերտո Էկո,2,Ունա Չապլին,1,Ուոլթ Դիսնեյ,2,Չառլզ Բուկովսկի,2,Չառլզ Բրոնսոն,1,Չառլզ Դիքենս,1,Չառլզ Չապլին,11,Չառլի Չապլին,1,Չեխական նոր ալիք,1,Չեկի Կարիո,1,Պաբլո Պիկասո,1,Պաոլո Սորենտինո,2,Պաուլո Կոելյո,1,Պավել Արսենով,1,Պեդրո Ալմոդովար,5,Պենելոպա Կրուս,1,Պիեռ Բարու,1,Պիեռ Բուրդիե,1,Պիեռ Կարդեն,1,Պիեռ Պաոլո Պազոլինի,11,Պիեռ Ռիշար,1,Պիեռ-Օգյուստ Ռենուար,1,Պիետրո Մարչելո,1,Պուդովկին,1,Ջանկառլո Ջանինի,2,Ջարեդ Լեթո,2,Ջեյմս Դին,1,Ջեյմս Ստյուարտ,1,Ջեյմս Վան,1,Ջեյմս Քեմերոն,1,Ջեյն Բիրկին,2,Ջեյն Օսթին,1,Ջեյսոն Շվարցման,1,Ջեյսոն Ռոբարդս,1,Ջեյք Ջիլենհոլ,1,Ջենիս Ջոփլին,1,Ջենիֆեր Լոուրենս,1,Ջերալդին Չապլին,1,Ջերեմի Այրոնս,1,Ջեք Լոնդոն,1,Ջեք Նիքոլսոն,8,Ջեք Ուորներ,1,Ջեքի Չան,1,Ջեքի Քուգան,2,Ջիմ Ջարմուշ,10,Ջինա Լոլոբրիջիդա,1,Ջինա Ռոուլենդս,1,Ջո Բեռլինգեր,1,Ջոան Վուդվորդ,1,Ջոան Քրոուֆորդ,1,Ջոզեֆ Լոուզի,1,Ջոն Կասավետիս,2,Ջոն Մալկովիչ,3,Ջոն Սթեյնբեք,2,Ջոն Տուրտուրո,1,Ջոն Տրավոլտա,1,Ջոն Ֆորդ,2,Ջոնի Դեփ,4,Ջոնի Հոլիդեյ,1,Ջորջ Լուկաս,1,Ջորջ Օրուել,1,Ջորջո Ագամբեն,1,Ջորջո Սթրելեր,1,Ջուդ Լոու,3,Ջուզեպե Տորնատորե,3,Ջուլիանա Մուր,1,Ջուլյա Դյուկորնո,1,Ջուլյետա Մազինա,2,Ռայներ Վերներ Ֆասբինդեր,3,Ռաֆայել Ներսիսյան,3,Ռաֆայել Պապովյան,1,Ռեյ Բրեդբերի,1,Ռենատո Սալվատորի,1,Ռենե Կլեր,1,Ռիդլի Սքոթ,3,Ռիշարդ Բուգայսկի,1,Ռիչարդ Աթենբորո,1,Ռիտա Հեյվորթ,2,Ռյունոսկե Ակուտագավա,2,Ռոբ Մարշալ,1,Ռոբեր Բրեսոն,3,Ռոբեր Օսեյն,1,Ռոբերտ դե Նիրո,6,Ռոբերտ Զեմեկիս,1,Ռոբերտ Ռեդֆորդ,1,Ռոբերտ Ռոդրիգես,2,Ռոբերտ Վինե,1,Ռոբերտո Ռոսելինի,1,Ռոբին Ուիլյամս,1,Ռոզա Պետրոսյան,1,Ռոլան Բարտ,2,Ռոլան կինոփառատոն,5,Ռոման Բալայան,1,Ռոման Պոլանսկի,6,Ռոմի Շնայդեր,5,Ռոն Հովարդ,2,Ռոջեր Կորման,1,Ռոս Բաղդասարյան,1,Ռուբեն Գևորգյանց,1,Ռուբեն Մամուլյան,7,Ռուդոլֆ Վալենտինո,1,Ռունի Մարա,1,Ռուփերթ Էվերեթ,1,Ռոք Հադսոն,1,Սաթենիկ Հակոբյան,2,Սաթյաջիտ Ռայ,1,Սալվադոր Դալի,4,Սարիկ Անդրեասյան,1,Սարսափ ժանր,1,Սեմ Մենդես,1,Սեմ Պեկինպա,1,Սեմուել Բեքեթ,2,Սեպտեմբեր,1,Սերգեյ Դովլաթով,3,Սերգեյ Էյզենշտեյն,2,Սերգեյ Իսրայելյան,1,Սերգեյ Փարաջանով,16,Սերժ Գենսբուր,3,Սերջիո Լեոնե,5,Սև հայելի,1,Սթենլի Կուբրիկ,13,Սթենլի Կրամեր,2,Սթիվ ՄըքՔուին,1,Սթիվեն Զաիլյան,1,Սթիվեն Հոքինգ,1,Սթիվեն Սոդերբերգ,1,Սթիվեն Սփիլբերգ,8,Սթիվեն Քինգ,1,Սիդնի Լյումետ,2,Սիլվի Վարդան,1,Սիլվիա Պլատ,1,Սիմոն Աբգարյան,1,Սիմոնա դը Բովուար,2,Սիմոնա Սինյորե,3,Սինդբադ,1,ՍինեՄիտք,1,Սիրելի ֆիլմերի տասնյակն ըստ…,3,Սլավոյ Ժիժեկ,4,Սյուզան Զոնթագ,1,Սոնա Կարապողոսյան,18,Սոս Սարգսյան,4,Սոսե,2,Սոֆի Լորեն,8,Սոֆի Մարսո,1,Սոֆյա Կոպոլա,1,Սվեն Նյուկվիստ,1,Ստալկեր,2,Սցենար,1,Սփենսեր Թրեյսի,1,Սքարլեթ Յոհանսոն,1,Վալերիո Ձուրլինի,2,Վահե Հակոբյան,1,Վահրամ Բաբայան,1,Վահրիճ Բախչանյան,1,Վան Հեֆլին,1,Վավերագրական ֆիլմեր,1,Վարպետության դասեր,17,Վել Էյվերի,1,Վեյկո Իունպուու,1,Վենետիկի կինոփառատոն,1,Վերա Խիտիլովա,1,Վերներ Հերցոգ,8,Վիկտոր Էրիսե,1,Վիմ Վենդերս,6,Վիվիեն Լի,2,Վիտորիո դե Սիկա,1,Վիրիդիանա,1,Վիրնա Լիզի,1,Վլադիմիր Բորտկո,1,Վլադիմիր Կոսմա,1,Վլադիմիր Վիսոցկի,2,Վոնգ Կար-Վայ,3,Վուդի Ալեն,12,Վուդի Հարելսոն,1,Տաթև Հովակիմյան,1,Տակեշի Կիտանո,3,Տեսանյութեր,25,Տիգրան Նալչաջյան,2,Տիեզերքի գաղտնիքները,2,Տոնինո Գուերա,8,Տոտո,1,Տրաուբերգ,1,Ցնցող ֆիլմեր [9],37,Փիթեր Գրինուեյ,2,Փիթեր Ուստինով,2,Փիթեր Օ'Թուլ,1,Փինք Ֆլոյդ,1,Փոլ Նյումեն,1,Փոլ Վերհովեն,1,Քեյթ Բլանշեթ,1,Քեյթ Բոսվորթ,1,Քեն Լոուչ,1,Քենեթ Բրանա,1,Քերի Գրանտ,1,Քըրք Դուգլաս,4,Քըրք Դուգլաս և Ուիլյամ Ուայլեր,1,Քըրք Քըրքորյան,1,Քլինթ Իսթվուդ,3,Քոլին Ֆերթ,3,Քսավիե Դոլան,2,Քվենտին Տարանտինո,7,Քրիսթոֆեր Նոլան,1,Քրիստիան Բեյլ,1,Օդրի Հեփբերն,5,Օլեգ Յանկովսկի,1,Օլիվեր Թվիստ,1,Օլիվեր Սթոուն,1,Օլիվիա դը Հևիլենդ,1,Օմար Շարիֆ,7,Օնորե Դոմիե,1,Օուեն Ուիլսոն,1,Օսիպ Մանդելշտամ,1,Օսկար Ուայլդ,1,Օրնելա Մուտի,2,Օրսոն Ուելս,6,Օրվա մեջբերումը,27,Օրվա ֆիլմը,124,Ֆաինա Ռանևսկայա,1,Ֆանի Արդան,3,Ֆեդերիկո Ֆելինի,18,Ֆերնանդել,2,Ֆիլիպ Կաուֆման,1,Ֆիլիպ Նուարե,1,Ֆիլմադարան,22,Ֆոլկեր Շլյոնդորֆ,1,Ֆոտոարխիվ,137,Ֆրանկլին Ջ. Շաֆներ,1,Ֆրանկո Ձեֆիրելլի,1,Ֆրանսիական կինո,2,Ֆրանսիս Վեբեր,1,Ֆրանսուա Տրյուֆո,13,Ֆրանց Կաֆկա,2,Ֆրեդ Քելեմեն,1,Ֆրեդի Մերքյուրի,1,Ֆրենկ Կապրա,2,Ֆրենկ Սինատրա,1,Ֆրենսիս Ֆորդ Կոպոլա,8,Ֆրիդրիխ Վիլհելմ Մուրնաու,1,Ֆրից Լանգ,4,Ֆրունզե Դովլաթյան,1,
ltr
item
KINOVERSUS: Լեգենդը․ Էդիտ Պիաֆ
Լեգենդը․ Էդիտ Պիաֆ
հատված Արմեն Հովհաննիսյանի «Ես ձեզ սիրում եմ, մարդիկ» գրքից
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3Qg7H-lhZtHuTFkjX8MKxTLEVEKYJcZFFmtMKX_Zl6j9o4TjQU2EWBPzBmd_VM1F5necQtp5rN3Y7rKRpEg5iiNl-Bck6wXptTSE0RThcZ6b0hKbXDA9qqUDAaPM0LGjpTu9VSV3WRPSg/s640/piaf.jpg
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3Qg7H-lhZtHuTFkjX8MKxTLEVEKYJcZFFmtMKX_Zl6j9o4TjQU2EWBPzBmd_VM1F5necQtp5rN3Y7rKRpEg5iiNl-Bck6wXptTSE0RThcZ6b0hKbXDA9qqUDAaPM0LGjpTu9VSV3WRPSg/s72-c/piaf.jpg
KINOVERSUS
https://www.kinoversus.com/2018/09/edith-piaf-armen-hovhannisyan.html
https://www.kinoversus.com/
https://www.kinoversus.com/
https://www.kinoversus.com/2018/09/edith-piaf-armen-hovhannisyan.html
true
7755589357207652495
UTF-8
Բոլոր հոդվածները Այդպիսի հոդված չի գտնվել ԴԻՏԵԼ ԱՄԲՈՂՋԸ Կարդալ ավելին Պատասխանել Չեղարկել Ջնջել Հեղինակ Գլխավոր ԷՋԵՐ ՀՈԴՎԱԾՆԵՐ Դիտել ամբողջը ՁԵՐ ՃԱՇԱԿՈՎ ԹԵՄԱ ԱՐԽԻՎ ՓՆՏՐԵԼ ԲՈԼՈՐ ՀՈԴՎԱԾՆԵՐԸ Այդպիսի հոդված չի գտնվել Դեպի գլխավոր էջ Sunday Monday Tuesday Wednesday Thursday Friday Saturday Sun Mon Tue Wed Thu Fri Sat January February March April May June July August September October November December Jan Feb Mar Apr May Jun Jul Aug Sep Oct Nov Dec just now 1 minute ago $$1$$ minutes ago 1 hour ago $$1$$ hours ago Yesterday $$1$$ days ago $$1$$ weeks ago more than 5 weeks ago Followers Follow THIS PREMIUM CONTENT IS LOCKED STEP 1: Share to a social network STEP 2: Click the link on your social network Copy All Code Select All Code All codes were copied to your clipboard Can not copy the codes / texts, please press [CTRL]+[C] (or CMD+C with Mac) to copy Table of Content